Rozluźnianie mięśniowo-powięziowe

​

Terapia świadomej pracy z ciałem, oparta na koncepcji taśm mięśniowo-powięziowych. Pozwala na przywrócenie pełnej równowagi wewnątrz struktur powięziowych otaczających wszystkie mięśnie i narządy co przekłada się na poprawę postawy ciała, sposobu poruszania się zwiększając przy tym możliwości adaptacyjne organizmu do zmieniających się warunków otoczenia.

Formy terapii mięśniowo-powięziowej dobierane są do aktualnego wyniku oceny strukturalnej i funkcjonalnej pacjenta.

Wskazania:

​

• dolegliwości bólowe niezłagodzone przez tradycyjne leczenie fizjoterapeutyczne

​

• złożone, globalne bądź specyficzne dolegliwości bólowe niezgodne z dermatomami, miotomami, wzorcami rzutowania z narządów wewnętrznych

​

• ​przewlekłe choroby wywołujące napięcia i restrykcje w tkankach miękkich

​

• bolesne, kompleksowe zaburzenia postawy ciała

​

• asymetryczne osłabienie mięśni spowodowane ostrą lub przewlekłą, obwodową lub ośrodkową neuropatią

Masaż tkanek głębokich

​

Głęboki masaż łącznotkankowy jest to forma terapii tkanek miękkich, mająca na celu przywrócenie równowagi w głębszych warstwach tkanki łącznej i mięśniach poprzez likwidowanie napięć i restrykcji w układzie mięśniowo-powięziowym.

 

Omawiana forma terapii działa zdrowotnie poprzez:

• zwiększenie elastyczności tkanek;

• likwidację mięśniowo-powięziowych punktów spustowych;

• regulację napięcia mięśniowo-powięziowego;

• przywracanie prawidłowej postawy;

• wzrost ruchomości w stawach;

• poprawę ukrwienia tkanek.

Terapia blizn

​

Blizna jest nowo powstałą tkanką w miejscu gdzie doszło do przerwania jej ciągłości. Jej rola polega na łączeniu ze sobą brzegów rany i powstałych ubytków. To co widoczne powierzchownie to tylko niewielka część całości, gdyż blizna obejmuje również tkanki położone głębiej. W procesie gojenia dochodzi do zrastania się tkanek na wszystkich poziomach. Problem polega na tym, iż kolagen (budulec nowej tkanki),który zapewnia wytrzymałość nowej tkance, układa się w sposób nieregularny, który wchodzi w różne struktury (mięśniowe, powięziowe, ścięgniste).

​

Możliwe powikłania po bliźnie:

1) zaburzenia propriocepcji –blizny mogą zaburzać receptory czucia

2) przykurcze mięśniowe –ograniczenie ruchomości wynikające z braku przesuwalności tkanek

3) zrosty tkanek na różnych poziomach,

4) zaburzenia postawy ciała (np. blizna w obrębie barku może powodować jego złe ustawienie),

5) dolegliwości bólowe o charakterze ostrego ciągnącego bólu, wynikające z wciągania przez włókna kolagenowe tkanek mięśniowych i powięziowych,

Terapia stawów skroniowo-żuchwowych

(terapia narządu żucia)

​

W celu skutecznego leczenia zaburzeń stawów skroniowo-żuchwowych powinniśmy postrzegać człowieka jako jedność wielu elementów. Połączenie poszczególnych elementów między sobą stanowi swoistą sieć w obrębie której przenoszone są różnego rodzaju informacje.

Wskazania do zabiegu :

• wzmożone napięcie w trakcie leczenia ortodontycznego

• zgrzytania zębami (bruksizm)

• ból podczas żucia, gryzienia, ziewania

• nieprawidłowy zakres ruchomości żuchwy (nadmierne bądź ograniczone otwieranie ust, zbaczania żuchwy)

• ból twarzy, głowy, odcinka szyjnego

• trzaski/kliknięcia/przeskakiwania podczas otwierania lub zamykania ust

• migreny

• ból ucha, uczucie zatkanych uszu, dzwonienie w uszach, szumy uszne

• zawroty głowy i problem z widzeniem

• nadwrażliwość zębów

​

​

​